شاخص های فارماکوکینتیکس کلومیفن سیترات در خانمهای نازای مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

سابقه و هدف: برخی از بیماران به کلومیفن سیترات [(clomiphene citrate [cc] پاسخ مناسب نمی دهند. این ممکن است ناشی از تغییرات متابولیسم و غلظت دارو و ایزومرهای آن باشد. در این مطالعه فارماکوکینتیکس دو ایزومر معروف کلومیفن یعنی (zuclomiphene (zu و (enclomiphene (en پس از تجویز یک دوز واحد 50 میلیگرمی در خانمهای نازا و مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک بررسی شد.مواد و روشها: این مطالعه فارماکوکینتیکس بر روی 9 نفر از خانمهایی که به دلیل نازایی و ابتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک به کلینیک زنان و نازایی مراجعه کرده بودند، انجام شد. بیماران پس از امضاء آگاهانه فرم رضایتنامه و کسب مجوز از کمیته اخلاق دانشگاه، در روز اول سیکل پس از خونگیری اولیه یک قرص کلومیفن سیترات 50 میلیگرمی دریافت کردند. سطح lh، fsh، پرولاکتین قبل و بعد از دارو اندازه گیری شد. غلظت پلاسمایی zu و en به عنوان شاخصی از غلظت داروی cc از روز دوم سیکل بیماران تا روز 21 (با فاصله بین روز 14 تا 21) به روش lc-mass اندازه گیری شدند.یافته ها: میانگین (± ضریب تغییرات) cmax, tmax و auc برای ایزومر zu به ترتیب ng/ml 41±15، 87±7 ساعت وng/ml.h(auc0-456 h) 34±1289 و برای و ng/ml en 18±15، 68±3 ساعت وng/ml.h(auc0-72 h) 35±65 بدست آمد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که پارامترهایzu در افراد سالم متفاوت بود اما پارامترهای فارماکوکینتیکی en در بیماران مبتلا به pcos تفاوت چندانی با افراد سالم نداشت.